Σε γενικές γραμμές, ο κανόνας των 15 εφαρμόζεται στην τέταρτη θέση. όταν και οι τρεις προηγούμενοι παίκτες έχουν περάσει πάσο.
Για να αποφασίσει ο παίκτης που κάθεται στην τελευταία θέση αν συμφέρει ή όχι να ανοίξει την αγορά, κάνει μία απλή μαθηματική πράξη: αθροίζει τους πόντους του χεριού του με το μήκος που κρατάει στις πίκες και αν το αποτέλεσμα είναι ίσο ή ανώτερο του 15, τότε ο άξονας μάλλον θα ωφεληθεί από το άνοιγμα, ενώ σε διαφορετική περίπτωση είναι πιθανότερο να ζημιωθεί.
Το άνω άθροισμα είναι γνωστό και ως πόντοι του Pearson (Pearson Points).
Η αιτιολόγηση πίσω από τον κανόνα βασίζεται στο γεγονός ότι κατά πάσα πιθανότητα οι πόντοι είναι μοιρασμένοι στους 2 άξονες. Επομένως, αυτό που θα κρίνει την εξέλιξη της αγοράς, είναι το ποιος άξονας κρατάει το ανώτερο χρώμα, και ο παίκτης που ανοίγει στην τέταρτη θέση, δείχνει ότι εκτός από γενικότερες αξίες έχει και κάποιο μήκος στο "καλό" χρώμα και επομένως ο άξονας δεν θα έχει πρόβλημα αν οι αντίπαλοι παρεμβληθούν στην αγορά.
Για να αποφασίσει ο παίκτης που κάθεται στην τελευταία θέση αν συμφέρει ή όχι να ανοίξει την αγορά, κάνει μία απλή μαθηματική πράξη: αθροίζει τους πόντους του χεριού του με το μήκος που κρατάει στις πίκες και αν το αποτέλεσμα είναι ίσο ή ανώτερο του 15, τότε ο άξονας μάλλον θα ωφεληθεί από το άνοιγμα, ενώ σε διαφορετική περίπτωση είναι πιθανότερο να ζημιωθεί.
Το άνω άθροισμα είναι γνωστό και ως πόντοι του Pearson (Pearson Points).
Η αιτιολόγηση πίσω από τον κανόνα βασίζεται στο γεγονός ότι κατά πάσα πιθανότητα οι πόντοι είναι μοιρασμένοι στους 2 άξονες. Επομένως, αυτό που θα κρίνει την εξέλιξη της αγοράς, είναι το ποιος άξονας κρατάει το ανώτερο χρώμα, και ο παίκτης που ανοίγει στην τέταρτη θέση, δείχνει ότι εκτός από γενικότερες αξίες έχει και κάποιο μήκος στο "καλό" χρώμα και επομένως ο άξονας δεν θα έχει πρόβλημα αν οι αντίπαλοι παρεμβληθούν στην αγορά.
