Άμυνα

Χωρίς αμφιβολία, η άμυνα είναι το δυσκολότερο κομμάτι του μπριτζ. Αν για την αγορά αρκεί, στην μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων, η απομνημόνευση κάποιων απλών κανόνων και για την εκτέλεση η συνεχής εξάσκηση και η ικανότητα αναγνώρισης του εκάστοτε προβλήματος, για την άμυνα χρειάζονται σε πολύ αναπτυγμένο βαθμό τόσο κρίση, όσο και ενόραση και ταυτόχρονα δημιουργική σκέψη. Η άμυνα στο μπριτζ είναι θέμα λογικής και έμπνευσης.

Υπάρχουν φυσικά κάποιοι βασικοί κανόνες οι οποίοι εφαρμόζονται σε ένα μεγάλο ποσοστό των διανομών αλλά ποτέ δεν θα βελτιωθείτε σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού παίζοντας μηχανικά και ακολουθώντας μία νόρμα χωρίς να παίρνετε υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ντόνας.

Οι βασικές αρχές της άμυνας συνίστανται από αρκετά επιμέρους θέματα:

• Αντάμ: Ποιο χαρτί και σε ποιο χρώμα πρέπει να βγείτε;
• Έλεγχος του μορ: Συνάδουν τα φύλλα του μορ με την αγορά; Είναι αυτό που περίμενε ο εκτελεστής; Έχετε ελπίδες να βάλετε μέσα το συμβόλαιο; Τι ονέρ ελπίζετε να βρείτε στον συμπαίκτη σας; Τι πλάνο περιμένετε να ακολουθήσει ο εκτελεστής (κοφτές, ανάπτυξη μακριού χρώματος, εμπάσες, endplay);
• Σινιάλα: Τι πληροφορίες δίνετε στον συμπαίκτη σας διαφοροποιώντας την σειρά με την οποία παίζετε τα φύλλα;
• Παθητική vs επιθετική άμυνα: Θα προσπαθήσετε να πάρετε τις μπάζες σας όσο πιο γρήγορα γίνεται ή θα περιμένετε τον εκτελεστή να το κάνει για εσάς;
• Αναγνώριση εκτελεστικού πλάνου: Τι δείχνει ο εκτελεστής με τον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού και τι μπορείτε να κάνετε για να τον εμποδίσετε;

ΑΝΤΑΜ

Πολλές φορές η πραγματοποίηση ή μη ενός συμβολαίου θυμίζει αγώνα δρόμου. Ο εκτελεστής έχει το πλεονέκτημα ότι βλέποντας τα φύλλα του μορ μπορεί να προγραμματίσει ευκολότερα τις κινήσεις του. Οι αμυνόμενοι όμως έχουν το μεγάλο όπλο της αντάμ: εκείνοι επιλέγουν ποιο είναι το πρώτο χρώμα που θα ανοιχτεί στο τραπέζι. Η σωστή επιλογή της είναι συνήθως καθοριστική για την τύχη του συμβολαίου.

Το πρόβλημα της άμυνας είναι ότι στις πρώτες τουλάχιστον λεβέ θα πρέπει να μαντεύει τα αποτελέσματα των κινήσεων της. Οδηγός της πριν την αντάμ είναι μόνο η αγορά σε συνδυασμό με τα φύλλα που κρατάει ο παίκτης αριστερά του εκτελεστή. Σε κάποιες όμως περιπτώσεις ούτε αυτά θα είναι αρκετά. Τότε θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες ώστε να επιλεγεί η αντάμ εκείνη που ακόμα και αν δεν δώσει πλεονέκτημα στην άμυνα, τουλάχιστον δεν θα ωφελήσει ούτε τους αντιπάλους.

Γενικά προτιμάμε να βγαίνουμε:

• Σε καλό ή μακρύ δικό μας χρώμα (κυρίως αν περιλαμβάνει σειρά από ονέρ, πχ KQJxx)
• Σε χρώμα που έχει αγοράσει ο συμπαίκτης μας (με πιθανή εξαίρεση στα χρωματιστά τις φορές που κρατάμε τον Α στο χρώμα, εκτός αν είναι το πολύ δίφυλλος)
• Σε χρώμα που δεν έχουν αγοράσει οι αντίπαλοι
• Στο χρώμα του μορ
  
  
  

  
  
  Αντάμ στα ΧΑ

• Συνήθως βγαίνουμε στο καλύτερο χρώμα μας (από άποψη συνεχόμενων ονέρ ή μήκους)
• Αν έχει αγοράσει ο συμπαίκτης προτιμάμε να βγούμε εκεί
• Αν δεν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω προσπαθούμε να επιλέξουμε μεταξύ παθητικής και επιθετικής αντάμ:
  • Παθητική αντάμ κάνουμε όταν:

1. έχουμε τους περισσότερους πόντους στον άξονα και δεν έχουμε δικό μας καλό χρώμα (ή το έχουν αγοράσει οι αντίπαλοι)
2. Ο εκτελεστής παίζει σε μισφίτ
3. Από την αγορά γνωρίζουμε ότι ο μορ έχει πολύ λίγους πόντους

• Επιθετική αντάμ κάνουμε σχεδόν σε όλες τις άλλες περιπτώσεις

Αποφεύγουμε:

• Την αντάμ σε κοντά χρώματα, εκτός αν είναι αγορασμένα από τον σύντροφο
• Την αντάμ μη υποστηριζόμενων ονέρ
• Την αντάμ στο χρώμα του εκτελεστή
  
  

Αντάμ στα χρωματιστά

• Βγαίνουμε στο δυνατότερο χρώμα του άξονα όταν είτε εμείς είτε (πιθανολογώντας) ο συμπαίκτης έχει πολλά ατού ή όταν ο εκτελεστής παίζει σε μισφίτ
• Βγαίνουμε επιθετικά (σε χρώμα με ονέρ) αν γνωρίζουμε για την ύπαρξη καλού πλευρικού χρώματος ή αν ο εκτελεστής έχει δείξει διχρωμία και παίζει σε φιτ (άρα δεν έχει νόημα η αντάμ ατού)
• Βγαίνουμε παθητικά (από σειρά, λιμά ή ατού) όταν οι αντίπαλοι έχουν ομαλές κατανομές, έχουμε όλο το φύλλο στον άξονα, ο μορ έχει δείξει πολλούς πόντους ή εναντίον μεγάλου σλεμ
• Ατού (ώστε να περιορίσουμε τα κοψίματα) όταν:

1. Ο μορ έχει δώσει προτίμηση στην διχρωμία του εκτελεστή
2. Ο μορ έχει δείξει κοντό χρώμα
3. Από καλή σειρά στα ατού
4. Εναντίον μεγάλου σλεμ
5. Vs αγορών θυσίας

• Προσπαθούμε να πάρουμε κοφτή η να δώσουμε στον συμπαίκτη όταν:

1. Έχουμε πολύ λίγους πόντους και σόλο ή ντάμπλετον
2. Υπάρχει κοντό χρώμα σε εμάς ή απέναντι

Αποφεύγουμε:

• Την αντάμ Άσων αν δεν υποστηρίζονται από συνεχόμενο ονέρ (εκτός αν πρόκειται για τον Α σε μη αγορασμένο χρώμα εναντίον συμβολαίου 5 σε μινέρ ή εναντίον σλεμ αν δεν έχει κιουμπινταριστεί το χρώμα. Επίσης εξαίρεση συνήθως αποτελεί -ανάλογα και με το μήκος μας στο χρώμα- η περίπτωση που το χρώμα το έχει αγοράσει ο σύντροφος)
• Κάτω από Άσους (underlead)
• Την αντάμ στο χρώμα του εκτελεστή (εκτός αν είναι ατού)

Επιλογή φύλλου

Κάθε ζευγάρι μπορεί να διαμορφώσει τις δικές του συμφωνίες για την σημασία της αντάμ. Συνήθως όμως εφαρμόζονται τα ακόλουθα:

• Από σειρά (ή σχεδόν σειρά πχ KQTx) τριών ονέρ βγαίνουμε το μεγαλύτερο
• Από εσωτερική σειρά (πχ KJTxx) το επικεφαλής της σειράς εκτός αν υπάρχει διαφορετική συμφωνία
• Από μακρύ χρώμα με ονέρ (όχι σειρά) το 4ο μικρότερο
• Από μακρύ χρώμα χωρίς ονέρ το 2ο μεγαλύτερο
• Από δίφυλλο το μεγαλύτερο
• Σε κάποια ζευγάρια τα A,Q,T vs XA θεωρούνται δυνατές αντάμ και ζητάνε deblockage ή μέτρημα ενώ η αντάμ των K, J ζητάει θέλω, δεν θέλω

ΣΙΝΙΑΛΑ (Carding)

Η σειρά με την οποία παίζουν τα φύλλα τους οι αμυνόμενοι είναι βασισμένη στον μεταξύ τους κώδικα, με την βοήθεια του οποίου δίνουν πολύτιμες πληροφορίες στον συμπαίκτη τους. Εδώ έχει επικρατήσει η ανάποδη άμυνα (udca - Upside Down Counting Attitude) βάσει της οποίας το μικρό φύλλο είναι ενθαρρυντικό είτε όταν ο σύντροφος παίζει το χρώμα είτε στο ξεσκαρτάρισμα και δείχνει ζυγό (αρχικό) αριθμό φύλλων όταν το χρώμα παίζεται από τον εκτελεστή ή σε άλλες περιπτώσεις όπου κρίνεται απαραίτητο να δοθεί μέτρημα. Το αντίθετο του udca είναι το standard carding (φυσική άμυνα) όπου ισχύουν τα αντίθετα. Υπάρχουν τρεις μεγάλες κατηγορίες σινιάλων:

Α] Ενθαρρυντικά-αποθαρρυντικά (Θέλω-δεν θέλω): Η πιο συχνή εμφάνιση ενδείξεων όπου δηλώνεται η συμφωνία ή μη στην συνέχιση του χρώματος που παίζει ο συμπαίκτης. Παίζοντας ανάποδη άμυνα, με το μικρό φύλλο δείχνουμε διάθεση για συνέχεια του χρώματος.

Β] Μέτρημα: Δείχνει ζυγό ή μονό (αρχικό) αριθμό φύλλων στο χρώμα που παίζει ο εκτελεστής ή σε άλλες περιπτώσεις που υπαγορεύονται από την αντάμ (σε κάποια ζευγάρια η αντάμ του Άσου στα χρωματιστά ζητάει μέτρημα, ενώ του Ρήγα διάθεση) ή όταν δεν έχει σημασία το θέλω – δεν θέλω. Παίζοντας udca, με μικρό φύλλο δείχνουμε ότι κρατάμε ζυγό αριθμό φύλλων.

Γ] Lavinthal (ένδειξη προτίμησης χρώματος): Η λιγότερο συχνή κατηγορία ενδείξεων αν και σε κάποια ζευγάρια εφαρμόζεται και στο ξεσκαρτάρισμα. Παίζοντας μικρό φύλλο σε κάποιο χρώμα δείχνουμε προτίμηση για το μικρότερο από τα άλλα χρώματα (στα χρωματιστά πλην του χρώματος που παίζουμε και των ατού). Αντίστοιχα, το μεγάλο φύλλο δείχνει προτίμηση στο μεγαλύτερο από τα άλλα χρώματα. Εφαρμόζεται συνήθως όταν δίνουμε στον συμπαίκτη να κόψει. Άλλη περίπτωση είναι συνήθως όταν παίζει ο συμπαίκτης στο σόλο του μορ. Επίσης προτίμηση δείχνει και η σειρά με την οποία παίζονται φανερά συνεχόμενα φύλλα (συνήθως ονέρ). Τέλος, όταν έχει ήδη δοθεί η συμφωνημένη ένδειξη σχετικά με την διάθεση ή με το πλήθος των φύλλων, τότε η σειρά με την οποία παίζονται τα υπόλοιπα χαρτιά είναι συνήθως Lavinthal.

Δ] Μονά-ζυγά: Εφαρμόζεται στο χρώμα της αντάμ, μόνο εάν είναι γνωστό ότι κρατάμε πολλά φύλλα στο συγκεκριμένο χρώμα. Μικρό φύλλο είναι ενθαρρυντικό. Μεγάλο μονό δείχνει προτίμηση για το μικρότερο χρώμα, μεγάλο ζυγό προτίμηση για το μεγαλύτερο χρώμα. Πολλά ζευγάρια το εφαρμόζουν και στο σόλο του μορ αντί για Lavinthal.

False-carding (ή πώς να αποπροσανατολίσετε τον συμπαίκτη σας): Ο εκτελεστής προφανώς παρακολουθεί τα σινιάλα σας και βγάζει και εκείνος τα δικά του συμπεράσματα. Παρόλα αυτά γενικά ο συμπαίκτης σας θα έχει περισσότερους λόγους να ξέρει τι συμβαίνει στο τραπέζι οπότε τις περισσότερες φορές δεν θα είναι και πολύ συνετό να τον αποσυντονίζετε με εσκεμμένα λανθασμένες ενδείξεις. Ο κύριος λόγος για να το κάνετε είναι όταν ξέρετε ότι δεν προβλέπεται να πιάσει χέρι ο σύντροφος, οπότε τα σχετικά σινιάλα είναι άχρηστα. Επίσης εναντίον σλεμ, όπου προτείνεται να αφήσετε τον εκτελεστή να βρει μόνος του τις μπάζες του. Τέλος, όταν το χρώμα δεν είναι κρίσιμο, δεν είναι ανάγκη να παίζετε σαν να σας έχουν δώσει ορό της αλήθειας, αρκεί να προσέξετε να μην παίζει τόσο σημαντικό ρόλο η συγκεκριμένη ένδειξη για τον συμπαίκτη σας.

ΚΑΝΟΝΕΣ

 Η άμυνα στο μπριτζ συνδυάζει στον μεγαλύτερο βαθμό, σε σχέση με τα άλλα στοιχεία του παιχνιδιού, την φαντασία με την λογική. Από τα πρώτα τους στάδια οι παίκτες μαθαίνουν κάποιους βασικούς κανόνες. Όμως παίζοντας μηχανικά και εφαρμόζοντας απλώς κάποιες “οδηγίες” ισοπεδώνεται ένα παιχνίδι του οποίου η μαγεία είναι ανάμεσα σε άλλα η πολυπλοκότητα του.

Οι κανόνες που ακολουθούν θα σας φανούν οικείοι. Όμως θα πρέπει να τους προσαρμόζετε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε διανομής και να αναγνωρίζετε τις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες θα πρέπει να τους παραβείτε:

Α] Μεγάλο στην 3η θέση

Ο ένας από τους τρεις πιο βασικούς κανόνες. Συνήθως εφαρμόζεται ώστε να μην κερδίσει ο εκτελεστής λεβέ που δεν δικαιούται ή για να πέσουν τα stoppers του εκτελεστή ώστε να αναπτυχθούν αμυντικές λεβέ στην συνέχεια.

Εξαιρέσεις: Δεν παίζουμε μεγάλο στην 3η θέση:

• Ώστε να διατηρήσουμε επικοινωνία με τον σύντροφο
• Όταν κόβουμε τις επικοινωνίες εκτελεστή – μορ
• Όταν παρόλο το ducking ρίχνουμε winner
• Όταν πρέπει να κρατήσουμε φύλλα που εμπασάρουν τον δεξιά μας αντίπαλο

Β] Μικρό στην 2η θέση

Ο δεύτερος από τους βασικούς κανόνες. Συνήθως εφαρμόζεται ώστε να μην ξοδευτεί ονέρ για να κερδίσει λιμά φύλλα. Άλλοι λόγοι είναι συνήθως η δημιουργία διλήμματος στον εκτελεστή ή η προστασία του ονέρ του συμπαίκτη, αν είναι κοντός στο χρώμα.

Εξαιρέσεις: Δεν παίζουμε μικρό στην 2η θέση:

• Ώστε να διατηρήσει ο συμπαίκτης την δική του είσοδο στο χέρι του
• Αν αμέσως μετά μπορούμε να κερδίσουμε γρήγορες λεβέ
• Αν κόβουμε την επικοινωνία εκτελεστή – μορ
• Αν έτσι αποφεύγουμε ruffing-finesse στην συνέχεια
• Για να αποφύγουμε να κλειστούμε στο χέρι στην συνέχεια

Γ] Καλύπτουμε τα ονέρ των αντιπάλων

Ο τρίτος από τους πρώτους κανόνες που μαθαίνετε ως νέοι παίκτες. Συνήθως εφαρμόζεται ώστε να μην κερδίσει ο εκτελεστής επιπλέον λεβέ με χαμηλότερο ονέρ. Άλλοι λόγοι είναι συνήθως η προαγωγή (promotion) μικρότερων φύλλων ή όταν πρέπει να κερδίσουμε άμεσα την λεβέ ώστε να παίξουμε εμείς κάποιο χρώμα.

Εξαιρέσεις: Δεν σκεπάζουμε ονέρ με ονέρ:

• Όταν θέλουμε να πιάσει ο συμπαίκτης
• Όταν θέλουμε να πάρουμε ένδειξη από τον συμπαίκτη
• Όταν θέλουμε να μην προδώσουμε τα φύλλα μας
• Όταν υπάρχει κίνδυνος να ρίξουμε το ονέρ του συντρόφου
• Όταν είναι το πρώτο από συνεχόμενα ονέρ
• Όταν θα μπλοκαριστεί το χρώμα μας
• Όταν θέλουμε να διατηρήσουμε επικοινωνία με τον σύντροφο
• Όταν θα κλειστούμε στο χέρι μας (δεν έχουμε ικανοποιητικό φύλλο για να παίξουμε στην συνέχεια)

DUCK (ή hold-up)

Σημαίνει την άρνηση της τοποθέτησης φύλλου ικανού να κερδίσει την λεβέ. Στα αγγλικά υπάρχει διαφοροποίηση μεταξύ του duck και του hold-up αναλόγως με το αν το χρώμα παίζεται από τον αντίπαλο ή όχι, όμως γενικά έχει επικρατήσει ο όρος duck και για τις δύο περιπτώσεις.

Το ducking είναι ένα αποτελεσματικό τέχνασμα τόσο για τον εκτελεστή όσο και για την άμυνα αν δεν γίνεται άσκοπα αλλά αντίθετα πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις. Για την άμυνα αυτές γενικά είναι οι εξής:

Αφήνουμε έξω όταν

1. Δεν υπάρχει άλλο πιάσιμο στο χέρι μας
2. Πρέπει να πιάσει ο συμπαίκτης για να παίξει ένα χρώμα που εμείς δεν μπορούμε
3. Αν δεν το κάνουμε, ο εκτελεστής θα κερδίσει λεβέ που δεν δικαιούται στην συνέχεια
4. Για να προστατέψουμε τον συμπαίκτη από μια ruffing-finesse
5. Για να κόψουμε τις επικοινωνίες μεταξύ εκτελεστή και μορ
6. Για να διατηρήσουμε την επικοινωνία με τον σύντροφο
7. Για να παραπλανήσουμε τον εκτελεστή ως προς την θέση κάποιων φύλλων

Δεν αφήνουμε έξω όταν

1. Έχουμε την ευκαιρία να κερδίσουμε ή να αναπτύξουμε γρήγορες λεβέ
2. Θέλουμε να διατηρήσουμε κάποιο πιάσιμο στο χέρι του συμπαίκτη
3. Πρέπει να επιτεθούμε άμεσα σε χρώμα στο οποίο ο συμπαίκτης δεν μπορεί
4. Υπάρχει περίπτωση να χαθεί η λεβέ
5. Για να χαλάσουμε το timing του εκτελεστή
   
   

Προβλήματα άμυνας (Προέρχονται από παλαιότερες δημοσιεύσεις στον τύπο)

Σχετικά άρθρα

Αντάμ

Κανόνες και εξαιρέσεις
       Το πλάνο στην άμυνα 

Tweet