Ο Καναδός Eric Kokish επινόησε μία μέθοδο αξιολόγησης, στην οποία έδωσε το όνομα two-way game tries. Στην ουσία πρόκειται για έναν συνδυασμό του long και του short game try.
Έστω ότι η αγορά πάει ως εξής:
1♠-2♠
Τώρα η αγορά 2Ν από τον ανοίξαντα είναι συμβατική (έχει ήδη συμφωνηθεί το χρώμα των ατού) και ζητάει από τον συμπαίκτη του να περιγράψει το χέρι του, αγοράζοντας το χρώμα στο οποίο έχει αξίες (το χρώμα στο οποίο αν γινόταν long game try, θα αποδεχόταν πηγαίνοντας μανς).
Αγορά άλλου χρώματος είναι short game try (δείχνει singleton) και δείχνει ότι ψάχνει αξίες στα άλλα χρώματα μόνο.
Αναλυτικά, μετά από 1♠-2♠:
Όταν το φιτ βρίσκεται στις κούπες, τότε το επόμενο βήμα είναι το Kokish ενώ το 2Ν δείχνει singleton πίκα. Αυτό γίνεται για οικονομία χώρου, ώστε ο απαντητής να μπορεί να περιγράψει αν έχει αξία στις πίκες, χωρίς να χρειάζεται να υπερβεί το χρώμα του φιτ στο επίπεδο 3. Άρα, μετά από 1♥-2♥:
Όπως και στο long game try, η αγορά του μαζέρ στο επίπεδο 3 μετά από απλή βοήθεια, είναι τύπου μπαράζ. Δείχνει συνήθως μήκος στα ατού και είναι αγορά sign-off (δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος για συνέχεια, δεν είναι προτασιακή). Πχ: 1♠-2♠-3♠: Να παιχθεί
Αρκετές φορές πάντως, παίζεται μία παραλλαγή της σύμβασης, το Kokish Three-Way Game Tries. Σε αυτήν, η τρίτη προσπάθεια για μανς γίνεται ακριβώς με την αγορά του μαζέρ στο επίπεδο 3, η οποία, σε αντίθεση με τα γνωστά, δεν είναι αγορά sign-off αλλά ζητάει ποιότητα στα ατού.
Ο απαντητής, αν θεωρεί ότι την καλύπτει (πχ με ATxx ή με KQx) αγοράζει την μανς στο χρώμα. Από την άλλη, αν έχει το maximum της απάντησης του (10 πόντους) αλλά όχι καλά ατού, μπορεί να δοκιμάσει την μανς στα 3ΝΤ.
Έστω ότι η αγορά πάει ως εξής:
1♠-2♠
Τώρα η αγορά 2Ν από τον ανοίξαντα είναι συμβατική (έχει ήδη συμφωνηθεί το χρώμα των ατού) και ζητάει από τον συμπαίκτη του να περιγράψει το χέρι του, αγοράζοντας το χρώμα στο οποίο έχει αξίες (το χρώμα στο οποίο αν γινόταν long game try, θα αποδεχόταν πηγαίνοντας μανς).
Αγορά άλλου χρώματος είναι short game try (δείχνει singleton) και δείχνει ότι ψάχνει αξίες στα άλλα χρώματα μόνο.
Αναλυτικά, μετά από 1♠-2♠:
- 2ΝΤ: Ζητάει να μάθει σε ποιο χρώμα έχει αξίες ο συμπαίκτης
- 3♣: Short Game Try (singleton σπαθί)
- 3♦: Short Game Try (singleton καρό)
- 3♥: Short Game Try (singleton κούπα)
Ο απαντητής συνεχίζει αγοράζοντας το χαμηλότερο χρώμα στο οποίο θα αποδεχόταν ένα long game try. Με αξίες στα καρά και στις κούπες, θα αγόραζε 3♦, δείχνοντας παράλληλα ότι δεν έχει ενδιαφέρον στα σπαθιά.
Αν υπάρχει χώρος, ο ανοίξας μπορεί να συνεχίσει ρωτώντας συγκεκριμένα και για κάποιο άλλο χρώμα. Πχ η αγορά θα μπορούσε να εξελιχθεί ως εξής;
1♠ - 2♠ - 2Ν (Πού έχεις αξίες;) - 3♣ (Σπαθιά, ίσως και σε ανώτερο χρώμα) - 3♦ (Έχεις και αξίες καρό;) - 3♥ (Όχι, έχω στις κούπες) - 4♠
- 2♠: Kokish , ζητάει να μάθει σε ποιο χρώμα έχει αξίες ο συμπαίκτης**
- 2ΝΤ: Short Game Try (singleton πίκα)
- 3♣: Short Game Try (singleton σπαθί)
- 3♦: Short Game Try (singleton καρό)
Όπως και στο long game try, η αγορά του μαζέρ στο επίπεδο 3 μετά από απλή βοήθεια, είναι τύπου μπαράζ. Δείχνει συνήθως μήκος στα ατού και είναι αγορά sign-off (δείχνει έλλειψη ενδιαφέροντος για συνέχεια, δεν είναι προτασιακή). Πχ: 1♠-2♠-3♠: Να παιχθεί
Αρκετές φορές πάντως, παίζεται μία παραλλαγή της σύμβασης, το Kokish Three-Way Game Tries. Σε αυτήν, η τρίτη προσπάθεια για μανς γίνεται ακριβώς με την αγορά του μαζέρ στο επίπεδο 3, η οποία, σε αντίθεση με τα γνωστά, δεν είναι αγορά sign-off αλλά ζητάει ποιότητα στα ατού.
Ο απαντητής, αν θεωρεί ότι την καλύπτει (πχ με ATxx ή με KQx) αγοράζει την μανς στο χρώμα. Από την άλλη, αν έχει το maximum της απάντησης του (10 πόντους) αλλά όχι καλά ατού, μπορεί να δοκιμάσει την μανς στα 3ΝΤ.
